آتش سوزی میهمان نا خوانده ی این روزهای کهگیلویه و بویراحمد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبر لنده ، صبح زاگرس به نقل از سایت حرف ناب، با کاهش مواد آلی، گیاهان زراعی تحمل خود را در برابر آفات، بیماریها، خشکی، گرما و سرما از دست می دهند اما متاسفانه برای کسانی که در کهگیلویه و بویراحمد ساکن هستند ویا اخبار روز استان را به اشکال مختلف و به خصوص از طریق شبکه استانی دنا و سایت های محلی پیگیری می کنند بحث و پدیده آتش سوزی در باغات، مزارع، مراتع و جنگلها،کوهستان ها و... در نقاط مختلف استان به خبری کاملا معمول وتکراری  بدل شده است؛ بطوریکه بخصوص با آغاز فصل تابستان، شعله های آتش ویرانگر حداقل در نقطه ای از چهارگوشه استان چهارفصل پایتخت طبیعت کشور دائمآ روشن و درحال اشتعال و پیشروی است.

نحوه آغاز این آتش سوزی ها ممکن است شامل طیف وسیعی از حالت ها مانند انداختن یک فیلتر روشن سیگار یا چوب کبریت، روشن کردن آتش در طبیعت و کوهستان توسط گردشگران و میهمانان طبیعت و یا معتادان و اراذل و اوباش و گاهی نیز آتش زدن کاه و کلش گندم و جو برای پاک شدن سریع زمین از بقایای گیاه قبلی و آسان شدن عملیات شخم برای محصول بعدی باشد. اما آنچه برای نویسنده و اذهان عمومی مهم و تعیین کننده است این موضوع است که دلیل و عامل اصلی این بحران و معضل بسیار نگران کننده چیست؟

آیا وجود و متاسفانه وفور این مشکل و ایجاد و اغاز آن در مناطق مختلف استان عمدی و آگاهانه و یا غیر عمد و غیر قابل اجتناب است؟

اگر شرایط زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی خاص مانند گرمای بیش از حد هوا باعث ایجاد جرقه و اتش سوزی باشد می توان این موضوع را به عنوان یک فاجعه و بلای طبیعی غیر قابل اجتناب قلمداد و بنابراین وقوع آن و پیامدهای آن را پذیرفت ولی به اعتقاد ما با وجود شباهت های بسیار اساسی در تمامی موارد بایستی بین آتش سوزی در اراضی کشاورزی و باغات با مراتع و کوهستان تفاوت اساسی قائل شد.

اگرچه در اغلب موارد ناآگاهی و بی احتیاطی افراد و گروههای درگیر منجر به آغاز و ایجاد فاجعه می گردد اما می توان ادعا کرد که در بحث اراضی کشاورزی و باغات شخص باعلم و آگاهی و قصد و نیت قبلی با دست خود اقدام به روشن کردن آتش برای از بین بردن بقایای محصول کشاورزی قبلی برای آماده سازی آن جهت کشت بعدی می نماید.

خسارات و هزینه های وحشتناک این هیولای نابود کننده بر هیچکس پوشیده نیست اما متآسفانه باید اذعان کرد که تقریبا نزدیک به 100 درصد این آتش سوزی ها کاملا عمدی و توسط افراد محلی و ساکن منطقه صورت می گیرند و ازاین نظر به هیچ عنوان نمی توان آتش سوزی ها را جزء سوانح و بلایای طبیعی به حساب آورد چون در اغلب موارد شروع آتش سوزی توسط انسان ها یا در اثر نآاگاهی، غفلت و نادانی وی صورت می گیرد.

اگر کشاورز یا هر شخصی برخلاف تمام معیارها و قواعد پذیرفته شده در تمام جهان و کشور قصد پاکسازی اراضی خود از بقایای محصولات قبلی با روش سنتی و غلط اتش زدن را دارد حداقل با آتش جهل و عناد و حماقت خویش، کوهستان، جنگلها و مراتع و باغات و محصولات کشاورزی و در یک کلام زندگی و تمام هستی و دارایی مادی و معنوی دیگران که سرمایه ملی نیز محسوب می شود را به نابودی نکشاند.

کارشناسان محیط زیست، منابع طبیعی و جهاد کشاورزی و حتی افراد غیر کارشناس و عادی به صورت مکرر و در تمام فصول و ایام سال، منافع بسیار زیاد بقایای گیاهان و محصولات و همچنین معایب آتش زدن کاه و کلش گندم و جو را گوشزد نموده اند و بارها عنوان کرده اند که  آتش زدن بقایای محصولات معایبی به شرح زیر دارد:

1-      خارج شدن عناصر غذایی موجود در آنها به شکل گاز از قبیل گوگرد و ازت، کربن و در نهایت موجب فقیر شدن خاک از نظر عناصر می شود.

2-      از بین رفتن موجودات زنده مفید مخصوصا کرم خاکی در اثر تولید گرمای زیاد ودر نهایت موجب از بین رفتن ساختمان خاک و شرایط مساعد برای رشد و فعالیت ریشه گیاهان می شود.

3-      سخت تر شدن خاک در اثر گرما و ایجاد سله که مانع از جوانه زدن بذرها و استقرار بوته ها و گسترش ریشه در خاک می شود. خاک در معرض فرسایش شدید آب و هوا قرار می گیرد و با از بین رفتن لایه های خاک زنده زمین زراعی قدرت حاصلخیزی و تولید محصول خود را از دست می دهد.

نکته بسیار نگران کننده و حائز اهمیت این است که استان کهگیلویه و بویراحمد در تمام شاخص های توسعه یافتگی و در دسته بندی های استان هاهمواره جزء مناطق عقب افتاده، فقیر و توسعه نیافته کشور محسوب می گردد. از سویی دیگرتنها دارایی و ثروت این استان را می توان طبیعت بکر و منحصر به فرد و همچنین پتانسیل های بالقوه آن در بخش کشاورزی و توریسم و گردشگری عنوان کرد.

این موضوع باعث شده تا استان ما به عنوان چهارفصل و پایتخت طبیعت کشور وعناوینی از این دست معرف همگان باشد و بنابراین حداقل انتظارهمگان از مردم بافرهنگ و با اصالت استان و به خصوص روستاییان و کشاورزان و توریست و گردشگران محلی این است که با تمام وجود و باجان دل در حفظ طبیعت باشکوه و این سرمایه ارزشمند و میراث با ارزش طبیعی و خدادادی مان کوشا باشند نه اینکه آگاهانه و یا ناآگاهانه کمر همت به آتش زدن و نابودی محیط زیست خودمان ببندیم.

انتهای پیام