کدخبر: ۶۹۳۸۷
۲۲ شهریور ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۱۳
چاپ

پژوهشگر هم استانی مطرح کرد:

معماری امروزی شهرهای ما متاثر از گفتمان غیرایرانی است

به اعتقاد این پژوهشگر هم استانی، اگر گفتمان ها بتوانند زمین های بازی را برای خود طراحی کنند، می توانند عرصه ی کنش و واکنش ها را به نفع خود تنظیم نمایند.

به  گزارش پايگاه خبري تحليلي خبر لنده ، پایگاه خبری تحلیلی صبح زاگرس به نقل از سایت جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی تبریز، دومین نشست فیلمسازان جوان انقلاب اسلامی در تبریز برگزار شد. در ابتدای نشست، فیلم مستند «سینمای 99درصدی»، ساخته تورج کلانتری، که می کوشد بخشی از فرصت های نادیده و مغفول جامعه ایران را به سینمای امروز متذکر شود، پخش شد.

این فیلم با دستمایه قرار دادن حرکتِ اهالی روستای معزآباد استان فارس برای میزبانی از جشنواره عمار، بر آن است تا مقایسه ای انجام دهد میان تصور غالب از مفهوم «سینمای ایران» با «حقیقت جامعه ی ایران». اهالی روستای معزآباد، وقتی در جریان برگزاری جشنواره قرار می گیرند، اقدام به جمع آوری کمک های مردمی برای خرید ویدئوپروژکشن، پرده و لپ تاپ می کنند و با این امکانات در مسجد و مدرسه ی روستا، اقدام به نمایش فیلم های جشنواره می کنند. این مستند، به سینمای ایران گوشزد می کند که اگر سینما، حقیقتاً «سینمای مردمی» باشد، مردم حتماً برایش هزینه می کنند و به استقبالش می روند.

بعد از نمایش فیلم، «دکتر سید یوسف مرادی»، پژوهشگر و فعال فرهنگی هم استانی، به ارائه ی بحث در موضوع «فرصت سازی در گفتمان انقلاب اسلامی» پرداخت. او نخست به اهمیت توجه به مفهوم «زمین بازی» در گفتمان ها اشاره کرد و با ارائه ی چند مثال از زمین های بازی طراحی شده در گفتمان غربی، ویژگی های زمین بازی را برشمرد. به اعتقاد این پژوهشگر فرهنگی، اگر گفتمان ها بتوانند زمین های بازی متناسب را برای خود طراحی کنند، می توانند عرصه ی کنش و واکنش ها را به نفع خود تنظیم نمایند. «فوتبال»، «شبکه های اجتماعیِ مجازی»، «جشنواره هایی مانند اسکار» و... از زمین های بازی طراحی شده در گفتمان غربی هستند که به اعتبار مماس بودن با بخشی از خصلت های فطری انسان و رفع پاره ای نیازها، توانسته اند میلیون ها نفر را با خود همراه سازند. این زمین های بازی، فرصت های بزرگی را پیش روی گفتمان آمریکایی _ به عنوان نوعِ غالب گفتمان غربی _ می گشاید که به واسطه ی آنها، بسیاری از معادلات اجتماعی و فرهنگی دنیا را مدیریت می کنند.

به اعتقاد مرادی، حتی موضوع سبک زندگی نیز، که امروزه مورد توجه همه است، تحت تاثیر همین زمین های بازی شکل می گیرد. از معماری شهرها گرفته تا دکوراسیون منازل، متاثر از خروجی های این زمین های بازی هستند. راه اندازی سیتی سنترهای به سبک غربی در شهرهایی مثل اصفهان و تهران و تبریز، از نشانه های بازی ما در زمین بازی گفتمان غیرایرانی است.

این مدرس دانشگاه، سپس با اشاره به زمین های بازی متنوع و متعددی که در گفتمان انقلاب اسلامی طراحی شده اند، بزرگترین مشکل نیروهای فرهنگی انقلاب را بی توجهی به این زمین های بازی دانست. مرادی، «دفاع مقدس»، «هیئت های حسینی»، «مساجد»، «بسیج»، «راهپیمایی اربعین»، «زیارت» و... را از جمله ی این زمین های بازی دانست که هر کدام ظرفیت راه اندازی جریان های تربیتی گسترده را دارند. او گفت: نهادهایی مانند «جهاد سازندگی»، «امور تربیتی»، «نهضت سوادآموزی»، «کمیته امداد» و... در ردیف فرصت هایی هستند که حضرت امام(ره) در منظومه ی مدیریتی خود برای انقلاب اسلامی آفریدند و به اعتبار این نهادها بود که در دهه ی شصت، کارهای بزرگی انجام شد.

«نهضت تقریظ نویسی رهبر انقلاب» نیز از جمله نمونه های دیگر طراحی زمین بازی است که در صورت بهره برداری هوشمندانه از آن، می تواند بسترساز جریان های عظیم فرهنگی باشد.

یوسف مرادی که در زمینه ی «تسخیر لانه ی جاسوسی امریکا» مطالعات گسترده ای دارد، این رویداد را نیز از فرصت های درخشانی می داند که توانست سلسله ی نفوذ امریکا را در مناسبات اجتماعی و سیاسی ایران، منقطع نماید. او بر این باور است که بعد از تسخیر لانه، نهادهای انقلابی فرصت رشد و سربرآوردن پیدا کردند؛ در حالی که تا قبل از آن، نهادهای انقلابی، همواره مورد هجوم لیبرال ها و معارضین بود.

جشنواره مردمی فیلم عمار، از دیگر زمین های بازی مورد توجه مرادی است. او که خود یکی از اکران کننده های فیلم های جشنواره در استان های مرکزی کشور است، جشنواره عمار را بازگشت به اصل در گفتمان انقلاب اسلامی می داند و معتقد است، این زمین بازی، که اینگونه مورد توجه توده های مردم قرار گرفته، می تواند گواه خوبی برای اصالت و قدرت فرصت های فراموش شده در فضای انقلاب اسلامی باشد. جشنواره عمار، دقیقاً مسیری را طی می کند که نهادهای انقلابی مانند بسیج و جهاد، در سال های نخست، می پیمودند و آن  رجوع به فطرت انسان ها و گشودن  مسیر برای حضور همه ی مردم است.