به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبرلنده، یقیناً معرفی شهدای هر شهرستان می‌تواند زمینه رشد همدلی و هم‌زبانی برای تعمیم باورها و اعتقادات فرهنگی جامعه با استفاده از سیره و وصایای شهدا به‌عنوان بهترین الگو به جامعه معرفی کرد.

در همین راستای معرفی شهدای والامقام شهرستان لنده یکی از کارهای ارزشمندی است که در جهت پاسداشت از ارزش‌ها و آرمان‌های والای شهدای هشت سال دفاع مقدس به جامعه معرفی کرد که این بار به معرفی زندگی نامه پاسدار شهید سیف الله پورفتاحی خواهیم پرداخت:

شهید پاسدار سیف الله پورفتاحی در سال 1345 در خانواده‌ای مؤمن و متدین در روستای دم تنگ چاهن از توابع بخش مرکزی واقع در شهرستان لنده دیده به جهان گشود، شهید از همان دوران کودکی طعم فقر را چشیده بود و برای تأمین امرارمعاش خانواده همراه پدر دائماً در تلاش بود و باوجود همه سختی‌ها تنها توانست تا پایان دوره راهنمایی تحصیل کند و در کنار پدر با ازدواج و تشکیل خانواده مشغول کار وتلاش بود.

این مجاهد شهید در روزهای آغازین انقلاب اسلامی در تمام صحنه‌های انقلاب حضوری فعال داشت و با آغاز جنگ تحمیلی در سال 1364 به عضویت در سپاه پاسداران استان سیستان وبلوچستان شهرستان زاهدان درآمد و با پوشیدن لباس خدمت در سپاه به خدمت به مردم محروم این استان شتافت و در این ایام نیز با طی کردن آموزش‌های فشرده از زاهدان رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل شد.

شهید والامقام پس از چندین ماه حضور در مناطق مختلف عملیاتی با حضور در منطقه عملیاتی شلمچه در بهار طبیعت در تاریخ 4 خرداد ماه 1367 در حالی که گرمای سوزان خوزستان برآنان چیره شده بود با پیکری غرق در خون سر بر روی خاک سرخ شلمچه گذاشت تا امنیت و آرامش کشورش را به همراه سایر همرزمان شهیدش به ارمغان بیاورد.

شهید والامقام سیف اله پورفتاحی به مدت سه سال مفقود الاثر بود تا اینکه توسط گروه تفحص شهدا پیکر معطرش به خانواده وی تحویل داده شد.

قسمتی از یادداشت های شهید پاسدار سیف الله پورفتاحی:

خدایا !درحالی روانه عملیات هستم که با کوله باری از گناه و معصیت رهسپار عملیاتم و فکر نمی کنم که لایق شهادت باشم؛ ولی چون خداوند می فرماید: «ادعونی استجب لکم؛ بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را»، خدایا! با چشمی باز و عقلی دانا این راه را طی می نماییم و می دانم که عاقبت باید، دارفانی را وداع گفت. پس بهتر که انسان در زیر سایه الطاف الهی و در سنگر جهاد با کافران، شهید شود و این افتخار است که شامل حال همه کس نمی شود.

« روانش غریق رحمت دائمی خداوند باد»

انتهای پیام/م